εκείνη κι εκείνη

Λένε η μια στην άλλη μίλα μου λίγο

και ξέρουν ότι εννοούν μη μιλάς κάτσε απλά στη γραμμή

θα σε βάλω εδώ δίπλα και εσύ 

κάνε τα δικά σου εγώ τα δικά μου και θα τα κάνουμε όλα μαζί

η χορεύτρια του μέλλοντος που χορεύει μόνο για το παρόν

και η άλλη που ζαλίζεται με ένα ποτήρι βότκα και λίγη τριπ χοπ

Θεσσαλονίκη Αθήνα που μεθάει από παρελθόν

το δικό τους παρελθόν που χωρίζει το τώρα τους και τόσο ακόμα το ενώνει

Της λέει πες το όνομά μου τρεις φορές

να ξέρω ότι υπάρχω μέσα σου να ξέρω

Αντωνία Αντωνία Αντωνία Αντωνία!

Τέσσερις είναι αυτές

Κράτα τις τρεις εσύ να νιώσεις την ύπαρξή σου

κι εγώ την άλλη γιατί τη δικαιούμαι

Τις παίρνουν δικά τους ρεύματα αυτές

πατούν στη γη μια φορά στο τόσο 

και προτιμούν τους δικούς τους γαλαξίες
Αυτές ενώνονται εκεί που το μαύρο γίνεται όλα τα χρώματα
και όλα τα χρώματα μαύρο
Και μια μέρα αυτές θα του δείξουν αυτού του κόσμου.
Αυτές. Μαζί.